we wszystkich kierunkach

См. также в других словарях:

• dama — ż IV, CMs. damamie; lm D. dam 1. «kobieta wytworna, wyróżniająca się elegancją i znajomością konwenansów towarzyskich; także uprzejmie lub żartobliwie o kobiecie; dawniej: kobieta należąca do wyższego stanu» Światowa, wielka, wykwintna dama. Dama …   Słownik języka polskiego

• hulać — ndk I, hulaćam, hulaćasz, hulaćają, hulaćał 1. «bawić się hucznie, beztrosko; spędzać czas na zabawach, pijatykach» Hulać do upadłego. Hulać po nocach. ◊ Hulaj dusza! «okrzyk wyrażający chęć zabawy, zachętę do niej» 2. «poruszać się bezładnie we… …   Słownik języka polskiego

• dama — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. damamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytworna kobieta o nienagannych manierach, ciesząca się powszechnym poważaniem; także z szacunkiem o każdej kobiecie {{/stl 7}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozlewać się – rozlać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach: lejąc się, rozprzestrzeniać się, rozpływać we wszystkich kierunkach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mleko się rozlało. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• naokoło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na znajdowanie się lub dzianie się czegoś ze wszystkich stron czegoś; dookoła, wokoło, wokół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płot naokoło placu budowy. Wyścig naokoło… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wzdłuż — i wszerz «we wszystkich kierunkach, na całej przestrzeni, na całym obszarze; wszędzie»: Jane i Tom poznali się gdzieś w Afryce, teraz tworzą parę, która ma ambicje przejechać Amerykę wzdłuż i wszerz. CKM 3/1998 …   Słownik frazeologiczny

• czworobok — m III, D. u, N. czworobokkiem; lm M. i 1. «wielokąt mający cztery boki; czworokąt» 2. «kształt, forma, postać zbliżone do czworoboku figury matematycznej; rzecz, przedmiot tego kształtu» Czworobok budynków koszarowych. Domy zbudowane w czworobok …   Słownik języka polskiego

• hetman — m IV, DB. a, Ms. hetmannie 1. lm M. i ( owie), DB. ów hist. «w Polsce od XV w. do rozbiorów: najwyższy dowódca wojsk, wódz naczelny» Urząd, godność hetmana. ∆ Hetman wielki «od XVI w. najwyższy dowódca wojskowy, oddzielny dla Korony i Litwy»… …   Słownik języka polskiego

• izotropia — ż I, DCMs. izotropiapii, blm fiz. «charakterystyczna cecha ośrodka, głównie ciał niekrystalicznych, polegająca na tym, że we wszystkich kierunkach wykazuje on te same właściwości fizyczne, np. rozszerzalność cieplną, przewodnictwo elektryczne i… …   Słownik języka polskiego

• izotropowy — fiz. «wykazujący we wszystkich kierunkach jednakowe właściwości fizyczne, np. rozszerzalność cieplną, przewodnictwo elektryczne i cieplne, łupliwość» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• królowa — ż odm. jak przym., B. królowawą, W. królowawo 1. «kobieta sprawująca władzę w królestwie; monarchini; żona króla» ∆ Królowa matka «matka króla panującego lub panującej królowej, wdowa po poprzednim panującym» ∆ Królowa Nieba, Niebios «o Matce… …   Słownik języka polskiego